فرازهایی از سخنان پدر همه ایرانیان شاه شاهان کورش بزرگ

دیدگاه و آرزوی روانشاد شاهنشاه کوروش بزرگ برای ایرانیان

از پارس برآمدم و از پارسوماش هستم این گفته من است.
من کورش پسر ماندانا و کمبوجیه هستم
من کورش هخامنش فرمان دادم که بر مردمان آزاری نرود زیرا آزردن مردمان رنج دادن من است و شادمانی مردمان شادمانی من است.
بگزارید هرکس به آیین خویش باشد.
زنان را گرامی بدارید.
فرو دستان را دریابید و هرکس به زبان دودمان خویش سخن بگوید.
گسستن زنجیرهای آزار و رنج و تنگدستی آرزوی من است.
ما سختی ها و گرفتاریها را خواهیم زدود، زندگی را ستایش خواهیم کرد.
تا هست سرزمین ما گسترده و آسمانی باد زیرا که در او رودهای بسیاری جاری است.
در کشورمان دامنه ها و دشت هایی داریم دریا وار و خیره کننده، سرسبز و برکت خیز.
شما را گفتم این پردیس و بهشت بی گزند را گرامی بدارید.
سرزمین ما توان شکفتنش بسیار است.
سرزمین ما ، مادر من است.
تا هست خنده شادی خیز کودکان خوش باد، تا هست شهریاری بانوان و آواز خنیاگران و آهنگ سازان خوش باد.
تا هست رودها بسیار تر و بسیارتر باد.
آرزو دارم اندوه و مویه از سرزمینمان به دور باد.
تا هست هرگز دلتنگی به دیدارتان نیاید.
تا هست اندوه آدمیان مرده باد.
به یادتان می آورم بهترین ارمغان آدمی آزادی ست.
باشد که تا هست از خوان و مان مردمانمان بوی خوش و ترانه برخیزد.
مردمان ما شایسته آرامش و آزادی اند.
مردمان ما شایسته شادمانی و ترانه اند.
مردمان ما شایسته دادگری و دادرسی و آزادگی هستند.
دودمانتان در آرامش، زندگی هاتان دراز، و آینده تان روشن تر از امروز باد.
این آرزو و اراده من است زیرا همواره کوشیدم تا در این بوم هرآنچه را که در آینده برای مردمم آرزو کردم را بانجام رساندم
باشد که پس از منهم بر شما آیندگان با توان و مهر و خرد خویش چنین گسترده باد